Cześć!

Dzisiaj kolejny reportaż ze ślubu, ale zanim przejdziemy do zdjęć to trochę się rozpiszę.  Formularz w zakładce Kontakt jest dla Was. Piszcie tam o Waszych planach związanych ze ślubem, wymarzoną sesją, itp. To dla mnie ważne informacje. Nie ukrywam, że najbardziej cieszą mnie wiadomości, w których nie skupiacie się tylko na weselu, ale też dorzucacie np.: historię początku Waszej znajomości, opisujecie co Was połączyło, itd. Te informacje nie tylko wiele o Was mówią, ale też ułatwiają późniejszą współpracę. Tak właśnie zrobiła Angelika wysyłając do mnie pytanie o wolny termin.

Poznajcie historię Angeliki i Macieja

W skrócie. Zawsze mieszkaliśmy niedaleko siebie i chodziliśmy do tych samych szkół. Jednak dostrzegliśmy się dopiero kiedy miałam iść do liceum, w sumie to Maciej dostrzegł mnie. I chociaż dziś to zdecydowanie nasza prawdziwa miłość, ta wyśniona, wymarzona, to wtedy odrzuciłam zaloty zacnego absztyfikanta. Po 3 latach zaczęłam tego żałować. I tak pewnej pięknej, ciepłej, majowej nocy przy blasku księżyca i przy zapachu kwitnących, białych kwiatów, owocowych drzew nasze dłonie splotły się na tyle mocno, że po 7 latach od tego wydarzenia staniemy na ślubnym kobiercu. Ja na początku tej siódemki wyjechałam do Wrocławia na studia, a po roku dołączył Maciej. Stąd też pomysł, by sesja odbyła się we Wrocławiu, bo choć wspomniana piękna majowa noc była w Wielkopolsce, to większość majówek spędzaliśmy we Wrocku na rockowych koncertach z naszymi ulubionymi artystami. Maj, wiosna-natura, muzyka-koncerty, to jest to co kochamy . . .

Poznali się w maju, w kolejnym maju na świat przyszła córka Angeliki i Macieja – Antoninka. Nie pozostaje mi nic innego, jak publikować ten wpis też w maju.

Zaczynamy.

Przygotowania

Z Angeliką i Maćkiem umówiliśmy się, że będę im towarzyszył praktycznie od samego rana. Miałem się stawić rano w salonie kosmetycznym w Jarocinie. Podjechałem trochę wcześniej, by na spokojnie poszukać miejsca parkingowego, zabrać sprzęt, itd. Jeszcze dobrze nie wyszedłem z auta, a z daleka widzę uśmiechniętą postać machającą mi na powitanie. W sumie fajnie się złożyło i nie musiałem szukać gdzie jest salon piękności. Od tego momentu czas zaczął płynąć bardzo szybko. Szybki przejazd do Macieja, który już czekał, by szykować się do wyjścia z domu. Szybkie zdjęcia detali, bukietu dla Angeliki i pan młody mógł szykować się do wyjścia. Po kilkunastu minutach ja zebrałem się i popędziłem do Angeliki, by zdążyć uchwycić zakładanie sukni. W tym samym czasie Maciej zupełnie spokojnie jechał z najbliższymi do domu panny młodej.

Ślub w Kościele pw. Świętej Zofii w Sławoszewie

Zawsze staram się być na miejscu przed parą młodą, by zorientować się w nowym miejscu jeżeli wcześniej tam nie fotografowałem. Kiedy dojechałem na miejsce ukazał mi się drewniany kościół otoczony wysokimi drzewami. Z zewnątrz niepozorny, za to w środku… Drewniane kościoły w większości przypadków kryją niepowtarzalnie klimatyczne wnętrza. Angelika i Maciej ślubowali sobie miłość nie odrywając od siebie wzroku, a ja starałem się być niewidoczny i niesłyszalny, choć było to utrudnione – wcale nie dlatego, że do najmniejszych nie należę, a dlatego że jedyna wada drewnianych wnętrz, to często skrzypiące podłogi.

Wesele w “Agroturystyka na Leśnej” w Bachorzewie

Po ceremonii orszak weselny ruszył by świętować z Angeliką i Maćkiem. Życzenia, tańce, zabawy i animacje dla dzieci sprawiły, że ani się obejrzałem, a zespół oznajmił, że za chwilę zaczynają oczepiny. Podczas wesela wyrwaliśmy się dosłownie na 5 minut, by zrobić kilka zdjęć koło samochodu. Sesję plenerową już wcześniej zaplanowaliśmy we Wrocławiu w innym terminie.

Sesja plenerowa Hala Stulecia Wrocław

Sesja odbyła się kilka dni po weselu, wrocławska pergola przy Hali Stulecia, to dla Angeliki i Macieja szczególne miejsce. To tam odbywały się wspomniane koncerty, na których przesiadywali godzinami. Plan na sesję trochę pokrzyżowała nam pogoda, zerwał się mocny, zimny wiatr, który skutecznie płatał nam figle z welonem, a na koniec zaczął padać deszcz.